Η κυρά Σαρακοστή

     Η κυρά Σαρακοστή είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα στην Ελλάδα, που έχουν σχέση με τη γιορτή του Πάσχα. Αποτελεί ένα ημερολόγιο φτιαγμένο με πρόχειρο τρόπο για την περίοδο της Σαρακοστής, ενώ η κυρά- Σαρακοστή συμβολίζει την νηστεία και τη βαθιά ευλάβεια των ημερών.
   Η κυρά Σαρακοστή είναι μία γυναίκα χωρίς στόμα, αυστηρή με σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται συνέχεια και εφτά πόδια όσες και οι εβδομάδες του Πάσχα.

  

Συνήθως την έκαναν από χαρτί και την κρέμαγαν στο ταβάνι και κάθε εβδομάδα έκοβαν από ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβανε το Μ.Σάββατο και το έβαζαν μέσα σ' ένα ξερό σύκο ή σ' ένα καρύδι και αυτός που το έβρισκε θεωρούνταν καλότυχος. Καθώς έπλαθαν και ζύμωναν την κυρά- Σαρακοστή οι μαμάδες απαγγέλλουν τους παρακάτω στίχους:

Η κυρά Σαρακοστή

Την κυρά Σαρακοστή
που 'ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν 
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν 
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα τους ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβουν ένα τη βδομάδα
μέχρι να έρθει η Πασχαλιά.

Την κυρά Σαρακοστή
όλοι φτιάξτε την μαζί
με αλεύρι και νερό
έτοιμη είναι στο λεπτό.

Πόδια πρέπει να έχει εφτά
τις βδομάδες να μετρά
στόμα δεν έχει. Ξέρεις γιατί;
Κάνει νηστεία αυστηρή
μέχρι του Πάσχα την Κυριακή.

Στην τάξη μας κάναμε τη δική μας κυρά Σαρακοστή με αλεύρι , αλάτι και νερό.

Με τα χεράκια ζυμώνουμε το ζυμαράκι μας.

  Και στη συνέχεια πλάθουμε την κυρά Σαρακοστή μας!!!

Χρωματίζει ο καθένας τη δική του κυρά -Σαρακοστή...

Και το αποτέλεσμα ...................................

 
 

Δεντράκι σε φόντο φθινοπωρινών χρωμάτων.

Δεντράκι σε φόντο φθινοπωρινών χρωμάτων

Σε μία σελίδα Α4, τα παιδιά ζωγραφίζουν διαφόρων ειδών χρωματιστές γραμμές, κατά προτίμηση σε αποχρώσεις με τα χρώματα του φθινοπώρου.

Αφού στεγνώσει η χρωματισμένη επιφάνεις ζωγραφίζουν τα παιδιά, εφόσον έχουμε δείξει την τεχνική , πως να ζωγραφίζουν ένα δεντράκι με μαύρη τέμπερα.

Ο σχεδιασμός του δέντρου, είναι πάρα πολύ εύκολος παρόλο που φαίνεται πολύπλοκο. Αρχικά, γίνεται ο κορμός ο οποίος χωρίζεται σε δύο κλαδιά και στη συνέχεια το κάθε κλαδί σε άλλα δύο κλαδάκια. Στο τελείωμα , λέμε στα παιδιά να σχηματίσουν μισό κυκλάκι.
 

Φθινοπωρινό φύλλο.

Φθινοπωρινά φύλλα...

     Το φθινόπωρο έφτασε και τα φύλλα γέμισαν την αυλή μας. Με τα παιδάκια μας μαζέψαμε αρκετά, τα περιεργαστήκαμε αναλυτικά, μιλήσαμε για αυτά, τα ταξινομήσαμε με  βάση το χρώμα το σχήμα, το μέγεθος και στη συνέχεια προχωρήσαμε σε κατασκευές για να στολίσουμε φθινοπωρινά τα ταμπλώ της τάξης μας. 
     Σ ένα χαρτί λευκό, λοιπόν, κολλάμε με την τεχνική του ψηφιδωτού μικρά τετράγωνα κομματάκια στα φθινοπωρινά χρώματα κυρίως (κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί).

 

Στη συνέχεια, από την πίσω πλευρά της σελίδας που κολλήσαμε τα χαρτάκια, σχεδιάζουμε με πολύ εύκολο τρόπο ένα φθινοπωρινό φύλλο.

 Γυρνάμε μπροστά τη σελίδα και έχει σχηματιστεί το φύλλο μας , καλυπτόμενο από χρωματιστά χαρτάκια.

Σε ένα μαύρο κάνσον έχουμε κολλήσει ένα λεπτό χρωματιστό χαρτί και επάνω με λαδοπαστέλ τα παιδιά σχημάτισαν σαλιγκαράκια. Επάνω σε αυτό το σχεδιασμένο πλαίσιο, κολλήσαμε το φθινοπωρινό φύλλο μας.

 
 

 

 

Διατροφή και καθημερινή ζωή στην Αρχαία Ελλάδα

Η Διατροφή στην Αρχαία Ελλάδα

Στα πλαίσια του καινοτόμου προγράμματος της αγωγής υγείας "Η διατροφή στην Αρχαία Ελλάδα" τα παιδιά μέσα από πλούσιο εποπτικό υλικό γνώρισαν τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης των αρχαίων Ελλήνων και προχωρήσαμε στην κατασκευή των δικών μας πήλινων αντικειμένων.

Τα παιδιά κατασκευάζουν τα δικά τους αντικείμενα.

Κατόπιν με τα παιδιά παρατηρούμε τις ενδυμασίες των αρχαίων Ελλήνων και με φόδρες δημιουργήσαμε τις δικές μας στολές.

Τα δικά μας παιδάκια με στολές που φτιάχτηκαν από μας τους ίδιους.

 Μιλήσαμε για την διατροφή στην Αρχαία Ελλάδα. Είπαμε για το "ακράτισμα' το οποίο αποτελούσε το πρωινό των αρχαίων, το οποίο ήταν λιτό και το έτρωγαν με το πρώτο φως του ήλιου. Tο "ακράτισμα"  ήταν κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί, το οποίο λεγόταν άκρατος οίνος. Συνήθως το συνόδευαν με ελιές και σύκα. Συχνότερα, το πρωινό ήταν μία κούπα από "κυκεώνα" δηλαδή ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με θυμάρι ή μέντα για το οποίο πίστευαν οι αρχαίοι ότι είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Τα γεύματα συχνά ήταν μόνο δύο. Το πρώτο απαρτιζόταν από ψάρια, όσπρια ή πρόχειρα φαγητά όπως ψωμί, τυρί,ελιές, αυγά ,ξηρούς καρπούς και φρούτα. Το βραδινό, το οποίο αποτελούσε και το κύριο γεύμα ήταν αυτό του συμποσίου και της φιλικής συντροφιάς διότι στους αρχαίους Έλληνες δεν άρεσε να τρώνε μόνοι τους.Επικρατούσε η άποψη ότι το να τρώει κανείς μόνος του δε σημαίνει ότι γευματίζει αλλά ότι απλά γεμίζει το στομάχει του. Εντελώς απαγορευμένο στις γυναίκες με εξαίρεση τις χορεύτριες.

 Αναπαραστήσαμε επίσης την αρχαία αγορά με τα μικρομάγαζα και τους πάγκους των πραγματευτάδων. Οι πωλητές και οι πραγματευτάδες άπλωναν το εμπόρευμά τους στο ύπαιθρο ή σε μερικές παράγκες από κλαδιά ή καλάμια πλεχτά που το απόγευμα τις χαλούσαν. Γύρω από την αγορά ήταν πολλά καταστήματα που κατείχαν ειδικά κουρείς, αρωματοπώλες, οινοπώλες. Πολύ κοντά σε όλα αυτά βρίσκονταν κάθε λογής εργαστήρια.